نقد فیلم زمانه

زمانه اولین فیلم حمیدرضا صلاحمند است که ساخت آن از آبان ١٣٧٩ آغاز شد و در سال ١٣٨٢ براى نخستین بار در سینما هاى کشور اکران گردید.

این فیلم نگاهى عمیق بر حوادث زندگى یک جانباز ( محمدرضا گلزار-سعید)دارد که به دلیل معلولیت جسمى اش با مخالفت پدر زن مورد علاقه اش

(گلشیفته فراهانى-زمانه)رو به رو میشود.بعد از این که پدر زمانه با اصرار مکرر سعید مواجه میشود،زمانه را به خانه ى خاله اش میفرستد.سعید هم براى برگرداندن زمانه ، خواهر و برادر کوچک وى را به گروگان میگیرد و آن ها را با اسلحه اى که به زور خشونت از دوستش دزدیده مجبور میکند تا ساکت بمانند.البته با این همه با آن دو بدرفتارى نمى کند.وقتى که خانواده ى زمانه از این گروگان گیرى باخبر میشوند پلیس را خبر میکنند اما سعید باز هم براى برگشتن زمانه به خانه پا فشارى میکند تا بالأخره زمانه به خانه بر میگردد.سعید گروگان ها را آزاد میکند اما به پدر زمانه میگوید که عاقد را خبر کند و با همه ى این بى چارگى ها آن دو با هم ازدواج میکنند.ولى دوست سعید که به خاطر گرفتن اسلحه مجروح شده بود در بیمارستان فوت میکند.