بوتیک

بازیگران: محمد رضا گلزار , گلشیفته فراهانی , رضا رویگری , حامد بهداد , افسانه چهره آزاد , کاوه کاویان , صبا کمالی , علی علایی , یوسف تیموری , افشین سنگ چاپ

نویسنده و کارگردان: حمید نعمت الله

تهیه کننده: مرتضی شایسته

مدیر فیلمبرداری: محمود کلاری

  طراح چهره پردازی: محمد رضا قومی

طراح صحنه و لباس: مهری عطایی

تولید: ۱۳۸۱ , سال اکران: ۱۵ اسفند ۱۳۸۳ , فروش: ۱۹۰ میلیون تومان

نقد:در مورد فیلم بوتیک حرفهای زیادی می شود زد. فیلمی که باعث شگفتی همگان شد. و دلیل آن هم,نام نا آشنا ی کارگردان فیلم بود که در راس چنین فیلم ماندگاری قرار داشت. فیلمی که لحظه لحظه به اعماق وجودش پی می بری.یادم هست زمانی که فیلم بوتیک اکران سراسری بود,یکی از دوستانم از دیدن این فیلم در سینما برایم تعریف می کرد و می گفت: وقتی پوستر و عکس های  این فیلم رو دم در سینما دیدم, رفتم جلو. اسم کارگردان که نا آشنا بود. بازیگرانش هم تا حدودی(در آن زمان) نا شناس بودند. اسم فیلم هم که عجیب بود. با خودم گفتم که از اون فیلمهای آبگوشتی و به اصطلاح در پیت خودمونه. و فرداش بلیط گرفتم و چیپس و ذرت هم تهیه کردم تا با خودم به سینما ببرم و سرگرم بشم.اما وقتی لحظه به لحظه از زمان فیلم گذشت, بیشتر درگیر اون شدم و پی به ارزشهای فیلم بردم. این را برای این گفتم تا با یک مقدمه وارد نقد شویم.

بوتیک بر روی یکی از معضلات داغ اجتماعی ما انگشت می گزارد. معضل فقر و تبعیض اجتماعی. سوژه ای که مطمئنا" هر کارگردانی اگر با آگاهی کامل به آن بپردازد, می تواند اثری زیبا خلق کند. ولی شاید این انتظار از حمید نعمت الله فیلم اولی نمی رفت.بوتیک نقاط قوت بسیاری داشت. که یکی از آنها فیلمنامه ی دقیق و به شدت طبیعی آن بود. این فیلمنامه به جای این که بیشتر رنگ و بوی سینمایی دهد, بیشتر به گونه ای بود که انگار ما داریم تصاویری از یک زندگی واقعی را به گونه ای پنهانی می بینیم. دقت در نوشتن دیالوگها و سادگی و لودگی در دیالوگهای <<اتی>> به این امر کمک کرده بود. کلماتی که هیچ کدام نه اثری از ریا داشت نه اثری از دو رویی و ....... بلکه فقط نشان دهنده ی حسرت ها و آرزوها و رنج های یک دختر بود. البته فیلمنامه ضعفهایی هم داشت.به عنوان مثال: نپرداختن به بعضی زوایای فیلم که جای بیشتری برای کار داشتند.

دیالوگهای طبیعی و بی آلایش,به همراه بازی روان و زیر پوستی گلشیفته فراهانی,باعث شده بود که مردم برای ۱۰۰ دقیقه <<اتی>>را باور کنند و حسرت های او حسرت های آنان باشد.دقیقا" یادم هست که در زمان اکران <<بوتیک>>,بازی گلشیفته فراهانی در این فیلم و حرکات چشم و ابرو و میمیک صورت و طرز آشفته ی لباس پوشیدن او و دیالوگ های فیلم, برای مدت طولانی سوژه ی مطبوعات شده بود. و تحسین همگان را برانگیخت.حتی محمد رضا گلزار هم که همیشه از بازی او انتقاد می شود,در آن فیلم یک بازی قابل قبول را به نمایش گذاشت و یکی از دو بازی برتر خود را ارائه داد.

جدا از بحث بازیگری و فیلمنامه ی بوتیک,این فیلم ریتم قابل قبولی در پیش برد داستان دارد و باعث سردرگمی و کلافگی مخاطب نمی شود. تمام شخصیت های غیر اصلی فیلم در مدت زمان کوتاه نقششان,به اندازه ی یک نقش اول خوش درخشیده اند.و نشان دادند که هیچ گاه نقش کوچک و بزرگ وجود ندارد. بلکه بازیگر کوچک و بزرگ وجود دارد.حامد بهداد در همان دو سکانس حضورش در فیلم به اندازه ی ۹۰ دقیقه حضور,خودش را نشان داد. بهداد در این فیلم همانند سایرین یکی از بهترین بازیهای خود را ارائه داده است. و شخصیت کوتاه ولی پیچیده ی <<مهرداد>> را به گونه ای زیبا و بدون اغراق در آورده است. به خصوص سکانس دوم حضور او در فیلم. رضا رویگری هم به زیبایی از پس نقش <<آقای شاپوری>> بر آمده بود. سکانس مشترک رضا رویگری و محمد رضا گلزار و گلشیفته فراهانی بسیار جالب و زیبا از آب در آمده است. جایی که <<آقای شاپوری>> سعی می کند تا خود را به <<اتی>> نزدیک کند و در واقع با او گرم بگیرد. و <<جهان>>که به کثیف بودن نیت <<شاپوری>> آگاه است, سعی می کند مانع ارتباط زیاد آن دو شود. ولی چون از طرفی به <<شاپوری>> نیاز مالی دارد, آن را به صورت غیر مستقیم بروز می دهد. و این برخورد <<جهان>>, از نکات جالب این سکانس است.