فریدون جیرانی:یک قطعه موسیقی در فیلم بود که به دلایلی حذف شد

فریدون جیرانی:یک قطعه موسیقی در فیلم شام آخر بود که  به دلایلی حذف شد...ترانه بردی از یادم از دلکش که من خیلی دوست دارم را گلزار در فیلم میخواند.

موسیقی را تورج زاهدی تنظیم کرده بود و فیلم برداری اش 3 روز وقت مارا گرفت.در موقع فیلم برداری متوجه شدم که در فیلم رخساره هم از این ترانه استفاده شده.خیلی دل چرکین شدم اما صحنه را گرفتم.تدوین هم کردیم وبسیار خوب جا افتاد و همه چیز هم درست از آب درآمداما یکی از اولین کسانی که گفت این آواز را دربیاورم دخترم و پسرم بودند.

و استدلالشان هم این بود که این آواز به فضای فیلم و آن صحنه به خصوص لطمه میزند.خودم هم احساس کردم که این آواز از جنس فیلم نیست و فضا و حس فیلم را به قسمت دیگری میبرد فصل آواز گلزار حدود 5/4 دقیقه بود.میزانسن فوق العاده ای هم داشت.زن تابلو را در طبقه بالا به دیوار میکوبد و او و پسر هر دو از قاب تصویر به بیرون میروند.دختر مادر را صدا میزند.مادر بالای پلکان می ایستد و به پایین مینگرد.یکی از دختر ها تاری به دست دارد و یکی از پسر ها ویولن.گلزار و توسلی هم بین آنها هستند.دختر به مادر میگوید همان آهنگی که تو دوست داری.آفاق میاید که قرص زن را به او بدهد.اما   زن میگوید نه الان حالم خوب است.

همان جا بالای پلکان مینشیند و گلزار آهنگ را میخواند.زن به پایین و به گلزار نگاه میکند و گلزار هم به زن نگاه میکند اما نگاه های گلزار ادامه پیدا میکند و خیلی با حس و حال تر میشود.

                                  آفاق متوجه نگاه ها میشود و زن به آفاق نگاه میکند.

این کل فصل بود اما 2-3 اشکال داشت.اول اینکه میدانستم تکراری است.دوم اینکه صدای گلزار چندان خوب نبود(بی سلیقه!)

البته به دل مینشست و شنونده بدش نمی آمد.(خوشش هم میومد!)

      اما از همه مهمتر اینکه این اشاره را مدیون فرزندانم هستم اینجوری فضای فیلم را اشفته میکرد.